دکتر مجید صوفی چهارشنبه در جریان بازدید خبرنگاران از سرچشمه های رودخانه کُر و دریاچه سد درود زن در شمال استان فارس بیان داشت : حوضه آبریز دریاچه های بختگان و طشک شامل مناطق شمالی سرشاخه های رودخانه کر و سیوند ، مارگون ، مناطقی از بیضا و دشت های بکان و سرپنیران ، ارسنجان است که سالانه بیش از 2/7 میلیارد متر مکعب آب و ریزش های جوی دارد اما قسمت عمده ای از این ریزشها در پشت سدها ذخیره می شود.
وی ادامه داد: در بالا دست سد درود زن و مناطقی از شهرستان مرودشت ، کامفیروز و دشت های بالا دست به برنجکاری و شلتوک کاری اختصاص یافته و آبی برای جاری شدن در مسیر رودخانه و رسیدن به دریاچه های بختگان و طشک باقی نمی ماند ، خشک شدن رودخانه های منتهی به این دو دریاچه موجب شده است که تالاب کمجان در این مسیر کاملا خشک شود ، دریاچه های بختگان و طشک به کویری شوره زار و نمکزار تبدیل شود ، روستاهای اطراف همگی با مشکل بی آبی مواجه باشند و جبهه آب شور به مست مناطق شرق و جنوب شرق فارس حرکت کند .
صوفی با بیان اینکه رودخانه کر و سیوند دومین آبراه مهم ایران است که اکنون کاملا خشک و بی آب است گفت : شالی کاری بی رویه در بالا دست دریاچه سد درود زن و در مناطق کامفیروز باعث شده که ذخیره سد درود زن نیز کاهش چشمگیر یابد و تامین آب آشامیدنی مردم شیراز و مرودشت هم در سالهای آتی با نگرانی و دشواری همراه باشد.
به گفته این پژوهشگر و زیست بوم شناس دانشگاه ، استان فارس در 9 سال گذشته شدیدترین دوره خشکسالی را داشته است و خشکسالی اثرات تغییر اقلیم دراین استان از خود برجا گذاشته ، افزایش تولید گازهای گلخانه ای و افزایش دما شرایط خشکسالی را تشدید کرده است ، از سال 86 تا کنون هر سال شاهد کاهش 50 میلمتری نزولات جوی هستیم ، سالانه 1/7 میلیارد متر مکعب از آبهای سطحی فارس کاهش می یابد ، دما در مناطق مختلف این استان بین یک تا پنج درجه در حال افزایش است.
وی گفت:دراین شرایط پرداختن به کشت برنج و شالیکاری در اراضی بالا دست سد درود زن منطقی و عاقلانه نیست ، جای این پرسش وجود دارد که چرا مدیریت استان فارس برخورد جدی با این پدیده نکرده و چرا با کسانی که هشدارها را جدی نگرفته اند برخورد قانونی نشده است؟
این محقق و پژوهشگر دانشگاهی با بیان اینکه اراضی و مناطق بالا دست سد درودزن و کشتزارهای برنج در کامفیروز تا سه سال دیگر شرایطی مشابه کشتزارهای پایین دست را خواهد داشت گفت: برنج کامفیروزی تا سه سال دیگر مانند برنج کربال نابود خواهد شد و آبی برای کشاورزی و حتی شرب در این مناطق باقی نخواهد ماند، مسوولان استان باید در این مدت اندک با جدیت بیشتر با توسعه کشت در مناطق بالا دست برخورد کنند ، این موضوع شوخی نیست که روستاییان شهرستان خرامه و بخشهای آباده طشک و ارسنجان برای تامین 20 لیتر آب شرب در روز با مشکل مواجه هستند .
صوفی با اشاره به اینکه زمانی تامین آب کشاورزی یا خشک شدن تالاب ها ودریاچه ها نگرانی اول فارس بود اما امروز نابودی روستاها و تامین آب شرب روستاها نگران کننده شده است اظهار داشت : دبی متوسط رودخانه کر درسالهای گذشته 41 درصد کاهش داشته است ، برای تولید یک کیلوگرم برنج باید چهار متر مکعب آب مصرف شود ، تولید هر کیلو گرم گندم یک هزار و 300 لیتر آب می خواهد، با این شرایط تولید برنج در مناطق کامفیروز و اراضی بالا دست سد درود زن اشتباه محض است .